αντιληψη και πραγματικοτητα.

φαντασθειτε ενα μηρμυγκι, που ξεκινα πρωι πρωι να ακολουθησει την καθημερινοτητα του, και ξαφνικα κατι τεραστιο, που δεν προλαβαινει καν να αντιληφθει, το στελνει αδιαβαστο.

τα μηρμυγκια ΔΕΝ μας αντιλαμβανονται.

στην δικη τους πραγματικοτητα που διαμορφωνεται απο τα αισθητηρια οργανα και την αντιληψη που διαθετουν, δεν γινομαστε αντιληπτοι.
ουτε καν ως πιθανοι κινδυνοι.
γιατι η αντιληψη τους βασιζεται στην χημεια μεσω της "οσφρησης" των κεραιων τους.

καπως ετσι ειμαστε και εμεις.
περιορισμενοι απο τα αισθητηρια οργανα και την αντιληψη μας, ζουμε σε μια δικη μας πραγματικοτητα, στην οποια τα μηρμυγκια ειναι ασημαντα ζουζουνια και δεν βλεπουμε απο που μας ερχεται "η πατουσα" που θα μας συνθλιψει.

αν επικεντρωθουμε στην ατομικη αντιληψη καθε οντος, περαν αυτης των ειδων, θα διαπιστωσουμε οτι καθε ατομο δημιουργει μια δικη του πραγματικοτητα, μια δικη του αληθεια, ενα μικρο κομματακι απο το απειρο παζλ του συμπαντος, την Αληθεια που διαμορφωνεται απο ολες τις αληθειες, την Πραγματικοτητα που διαμορφωνεται απο ολες τις πραγματικοτητες.

μπορουμε να βιωσουμε την Αληθεια?
ναι, αρκει να παψει η υποκειμενικη αληθεια να ισχυει και να ενσωματωθεις με το Θειον.

δεν το αναζητεις, αφηνεσαι να γινεις Μερος του.

ουτως ή αλλως, ολοι θα περασουμε μια στιγμη που θα παψει να υφιστανται οι υποκειμενικες αληθειες.
αυτη του θανατου μας.

Γιαννης Τριανταφυλλης