ανιμισμος και σαμανισμος

ανιμισμος εκ του ανιμα-ψυχη.
η αντιληψη που θεωρει τα παντα στο Συμπαν και το ιδιο το Συμπαν, Ενθεα, εμψυχα και ζωντανα.

η Φυση ειναι εκφανση του Θειου, μερος της Ενοτητας.

η ανιμιστικη αντιληψη δεχεται οτι ολα εχουν πνευμα.
πνευμα προσωπικο, και πνευμα συνολικο (πχ, το πνευμα του λαγου και το Πνευμα των Λαγων)

ολα ειναι εκφανσεις του Υπερτατου Πνευματος, του Ολου που μας περιεχει, του Τιποτα που περιεχει τα Παντα, του Μπραχμαν, του Ταο, του Μανιτου, του Θειου των προγονων μας.

ολα ειναι ιερα εφοσον ολα εχουν την ιδια φυση, με ολα ειμαστε σε επαφη εφοσον εχουμε την ιδια φυση.

ο σαμανος ειναι ο ανιμιστης ανθρωπος που επιλεγουν τα πνευματα για να επικοινωνει μαζι τους.

ισως να υπαρχει προδιαθεση και απο τον ιδιο, αν και πολλες φορες ο σαμανος δεν το γνωριζει οτι ειναι σαμανος.

η αποκαλυψη ειμαι παρεμφερης της φωτισης, αν και δεν γινεται ποτε ακαριαια, αλλά σταδιακα, σε αντιθεση με την αμεση φωτιση, το σατορι.

κι αυτο γιατι ο σαμανος δεν επιδιωκει την φωτιση, δεν επιδιωκει γνωση, δεν επιδιωκει Τιποτα.

αφηνεται στα πνευματα με την θεληση του και χρησιμοποιει την επαφη για να θεραπευσει ή να βοηθησει τους ανθρωπους.

ο σαμανος δεν περναει καλα - τα πνευματα που τον περνανε στην "αλλη πλευρα", δεν προσφερουν ηδονη, απολαυση ουτε καν χαλαρωση.

ο σαμανος βρισκεται μεταξυ δυο κοσμων, δυο πραγματικοτητων, δυο αντιληψεων.

για να μην χασει την επαφη με την κοινη πραγματικοτητα χρειαζεται Δυναμη και Ευλαβεια.

ο κοινος ανθρωπος θα θεωρησει οτι τρελαθηκε αν παψει να λειτουργει η λογικη του.

ο σαμανος το επιδιωκει και η λογικη γινεται απλο εργαλειο επικοινωνιας με τους ανθρωπους.

δεν την χανει, αλλά δεν τον ελεγχει - την χρησιμοποιει, οπως χρησιμοποιει την ελεγχομενη τρελα για να περνα απαρατηρητος ή για να διδαξει.

ο σαμανος γινεται σαμανος οταν περασει στην αλλη πλευρα.

η αλλη πλευρα ειναι η μετα θανατον κατασταση.

οσα ταξιδια και να κανει ως μαθητευομενος, πρεπει να χασει τον εγωισμο του, την λογικη του και να περασει πληρως - να πεθανει και να επανελθει. (οι μυημενοι στα Ελευσινια, δεν φοβουνταν τον θανατο)


τοτε κατανοει την φυση των πραγματων και αφηνεται στην ροη της Φυσης, γινεται στοιχειο της Φυσης ο ιδιος, εφοσον δεν εχει πια εγωισμο και δεν φοβαται να πεθανει.

αυτη ειναι η φωτιση του σαμανου - επωδυνη αλλά πληρης.

ειναι το τελευταιο σταδιο που μπορει να βιωσει ως ζωντανος ανθρωπος: το σταδιο μετα τον θανατο, οπου η ψυχη ειναι ενας γρομπος λιγο πηχτοτερος απο το Τιποτα που τον περιβαλλει.

ενα Τιποτα χωρις φως, χωρις σκοταδι, χωρις πανω και κατω, οπου η ψυχη χωρις καμια συνειδητοποιηση περαν της υπαρξης της ως γρομπος, θα μετενσαρκωθει ή θα φωτισθει και θα αφομοιωθει με την θαλασσα του Θειου που την περιβαλλει.


τωρα στην θεση της λεξης σαμανος βαλτε ο,τι γουσταρετε, ανθρωπος της γνωσης, σοφος, φωτισμενος, μυστης, μεντισιν μεν, θεραπευτης, αγιος, κτλ, κτλ

δεν αλλαζει τιποτα.


οσοι φτασουν σε αυτο το επιπεδο αντιληψης, ανεξαρτητως του τροπου που ακολουθησαν, βιωνουν το ιδιο πραγμα: την Ενοτητα, το Ολον, το Θειον!

θελετε να ειστε ευσεβεις προς το Θειον?

να σεβεστε καθε εκφανση του, οσο ταπεινη κι αν φαινεται.

γιατι το ταπεινοτερο πλασμα στον κοσμο, κατωτερο κι απο το σκατο της Κλαρας του Αρναουτογλου, ειναι ενας σαμανος.

κατι που φαινεται απο το πως τον αντιλαμβανονται οι απλοι ανθρωποι: σαν μαλακα

ευει ευαν ορε!