Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

ειμαι ο Λαγος


ειμαι ο Λαγος.

δεν εχω μεγαλα δοντια, δεν εχω κερατα, δεν εχω νυχια, δεν εχω δηλητηριο.

δεν εχω τιποτα για αμυνα, περα απο την φυση του Λαγου.

και ειμαι το νοστιμοτερο γευμα για καθε σαρκοφαγο ή παμφαγο στον πλανητη.

για την κορωνιδα της δημιουργιας τον ανθρωπο ειμαι μαλιστα κατι σαν εθιστικο ναρκωτικο.

δεν μπορει να αντισταθει στο να με πυροβολησει με επαναληπτικη καραμπινα, ή να με πατησει με το αυτοκινητο μολις με αντικρισει, ακομη και εκτος κυνηγηγετικης περιοδου.

εμπνεω τον φονο και ταϊζω πολλα στοματα.

ομως εξακολουθω να υπαρχω, αγριος, αδαμαστος, Ελευθερος.

υποταξατε τα ξαδελφια μου τα κουνελια και τους αφαιρεσατε την αγρια φυση τους κανοντας ευαλωτα σε ενα σωρο ασθενειες.

οχι ομως εμενα, τον Λαγο.

ακομη και τωρα που με πυροβολειτε νυχτα με φακους, οχι για να με φατε, αλλά και για να με πουλησετε.

μηπως εχω μεγαλυτερα αρχιδια απο σας?


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

ο Θεος εχει χιουμορ


και μαλιστα κυνικο.

δεν ειναι ποτέ ευχαριστο το να διδασκεσαι απο τον πονο των αλλων, αλλά ειναι βλακεια να μην μαθαινεις απο αυτα που συμβαινουν γυρω σου.

ο θρησκευτικος ηγετης της ορθοδοξιας αρρωστησε βαρια.

οσοι εχουν συμφερον απο τις καλες σχεσεις με την εκκλησια (πολιτικοι κτλ) και ο κληρος, του προσεφεραν δελεαστικες προτασεις (παιζοντας τον ρολο του διαβολου) στις οποιες υπεκυψε.

και λεω "υπεκυψε" εννοωντας ως θρησκευτικος ηγετης, που με την πιστη του θα επρεπε να δινει το παραδειγμα στο ποιμνιο του, οχι σαν απλος ανθρωπος.

μπηκε σε προτεραιοτητα για μεταμοσχευση, επεσαν πανω του οι καλυτεροι Ελληνες γιατροι, τον πηγαν στην αμερικη, τον ανοιξαν, τον εκλεισαν, αρχισαν εξειδικευμενη χημειοθεραπεια στην οποια αντεδρασε ασχημα, τον περασαν σε ηπια χημειοθεραπεια και ξανααντεδρασε ασχημα, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΗΣΥΧΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ.

τι μαθαμε και εμεις και ο αρχιεπισκοπος?

την Αποδοχη του Αναποφευκτου του Θανατου.

και αυτη η αποδοχη καμια φορα εχει εκπληκτικα αποτελεσματα.
ελπιζω να το αποδεχτηκε και να αρχισε να μιλαει πιο σοβαρα (απ ο,τι απαιτουσε η θεση του μεχρι τωρα) με τον Θεο.


οι στιγμες μας ειναι πολυτιμες, γιατι η επομενη μπορει να ειναι η τελευταια.



ΥΓ. το παπαδαριο δεν εμαθε προφανως ΤΙΠΟΤΑ, αφου αρχισαν να τρωγονται για την χρυση καρεκλα.

τα σαβανα δεν εχουν τσεπες φιλτατοι "εκπροσωποι του Θεου", και οι χρυσες καδενες με τα χρυσα καπελα εδω θα μεινουν.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

mama!



ευχαριστω Κωστα!

Γράφουν οι

Η φωτογραφία μου
ένας απλός παρατηρητής του Συμπαντικού θαύματος
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...